حبس مردمآزارحبس مردم‌آزار از مباحث فقهی و حقوقی مربوط به حقوق زندانی و درباره حکم زندانی‌کردن مردم‌آزار بحث می‌کند. ۱ - آرای فقهاء۱. ابن نجار حنبلی: کسی که به ایذای مردم، حتی با اشاره چشمش معروف است تا ابد در زندان می‌ماند. شارح گفته: حبس می‌شود تا بمیرد یا توبه کند. ۲. مرداوی: در کتاب رعایه گفت: کسی که معروف است به مردم‌آزاری، حتی با چشمش و دست‌بردار نیست، زندانی می‌شود. در احکام السلطانیه می‌گوید: والی این کار را انجام می‌دهد نه قاضی و برای دفع شرّ این فرد، مخارجش از بیت المال داده می‌شود. نظر نگارنده: گاهی برای این حبس به عمل علی (علیه‌السلام) استدلال می‌شود؛ زیرا آن حضرت آدم شرور («داعر») را زندانی می‌کرد: علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) اگر در میان قبیله، آدم شروری بود، او را حبس می‌کرد. اگر خودش مال داشت از مال خودش برمی‌داشت و به او خرجی می‌داد وگرنه از بیت المال مسلمانان به او می‌داد و می‌فرمود: برای دفع شرّ او از سر مردم به زندان می‌افتد و از بیت المال به او خرجی داده می‌شود. داعر، یعنی خبیث، مفسد، مردم‌آزار، فاجر، راهزن. ممکن است گفته شود: اگر حاکم صلاح دانست برای حفظ امنیت شهر و نظر جامعه، او را زندانی می‌کند مگر اینکه اشکال شود ولایت حاکم تا این حد نیست. ۲ - پانویس۳ - منبع• طبسی، نجم‌الدین، حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، ص۱۸۱. رده‌های این صفحه : حقوق جزای اسلامی | حقوق زندانی | حقوق کیفری | زندان | فقه القضاء | مباحث حقوقی | مباحث فقهی
|